ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ

Έτσι απλά έσβησε η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΤΩΝ 5 ΗΠΕΙΡΩΝ :

Τη διακοπή σειράς πτήσεων εξωτερικού, αλλά και εσωτερικού, από τις 29 Σεπτεμβρίου ανακοίνωσαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές.

Στην εταιρεία Olympic Air μεταβιβάζονται τα εισιτήρια των επιβατών των Ολυμπιακών Αερογραμμών που έχουν κλειστεί για μετά τις 29 Σεπτεμβρίου, σε προορισμούς που καλύπτει η νέα εταιρεία. Αυτό διαβεβαιώνει η διοίκηση των Ολυμπιακών Αερογραμμών.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, όσοι επιβάτες διαθέτουν εισιτήριο για πτήσεις των Ολυμπιακών Αερογραμμών μετά την 29η Σεπτεμβρίου έχουν τη δυνατότητα εξυπηρέτησης από άλλες αεροπορικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης και της νέας εταιρείας Olympic Air, βάσει συμφωνιών που έχουν ήδη συνάψει οι Ολυμπιακές Αερογραμμές και χωρίς καμία επιπλέον επιβάρυνση των επιβατών.

Σημειώνεται επίσης πως όσοι επιβάτες δεν επιθυμούν να πετάξουν με άλλη αεροπορική εταιρεία, δικαιούνται πλήρη επιστροφή του εισιτηρίου τους.

(Από τις ειδήσεις του skai.gr)

Σαν τεως διευθυντικό στέλεχος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ θα μπορούσα να γράψω πολλά για το τι σήμαινε για εμένα προσωπικά η ΟΑ. Προτιμώ όμως να σας παρουσιάσω τα συναισθήματα ενός απλού Έλληνα επιβάτη της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΣ όπως τα παρουσίασε στο blog του stefos-muc.blogspot.com

Δευτέρα, 28 Σεπτέμβριος 2009

Αποχαιρετισμος στην Ολυμπιακη: Μια προσωπικη προσεγγιση

Για να πω την αληθεια, τωρα που ξεκινησα να το γραφω, δεν ξερω πως και τι θα γραψω… Σπανιο για μενα, οποιος με ξερει μπορει να το επιβεβαιωσει.. Τι να γραψει κανεις για να μπορεσει να εκφρασει τα αισθηματα του για κατι το τοσο απροσωπο και ομως τοσο προσωπικο.. Η Ολυμπιακη μας, ολων των Ελληνων δεν υπαρχει πια. Για να ακριβολογω: Δεν υπαρχει οπως την ξεραμε. Η Ολυμπιακη, η εταιρεια που στους Ελληνες της διασπορας εδω και δεκαετειες εφερνε εν ριπη οφθαλμου ελληνικες παραλιες, τη μυρωδια απο τα ψητα σουβλακια και τις αλλες λιχουδιες μπροστα στα ματια μας, τον αστραφτερο ηλιο, τη γαλαζοπρασινη θαλασσα, με φοντο αχνο ενα τεραστιο αεροπλανο, συνηθως ενα Β742 την ωρα της προσγειωσης δεν υπαρχει πια.

Αισθανομαι πως ενα δακρυ μου κυλαει αθελα μου και φοβαμαι οτι θα γινει ποταμι. Με τρεμαμενα χερια ψαχνω και βρισκω ενα πακετο χαρτομαντηλα. Χαμογελαω, γιατι μου περναει απο το μυαλο ενας αδιευκρινιστος αριθμος: Ποσες φορες εβρισα την Ολυμπιακη μου για τις απεργειες και τις καθυστερησεις της; Ποσες φορες εστειλα στα αναθεμα αγενεις υπαλληλους της, και ποσες φορες μου ερχοταν η νταρντανα αεροσυνοδος της πρωτης πτησης μου στο μυαλο; Εχω σταματησει να μετραω, εδω και χρονια. Τα χρονια που η Ολυμπιακη ηταν για ολους τους Ελληνες το σημαδι του πολιτισμου. Μια ανοητη παρομοιωση, αλλωστε σιγα τον πολιτισμο που εφερνε στα περατα της γης.. Μπουζουκια, ουζα, κακομουτσουνοι ανθρωποι, σιγουρα οχι ετσι οπως τους ονειρευοταν ο Α. Ωνασης οταν υπεγραφε τη συμφωνια στις 30 Ιουλιου 1956 με το Δημοσιο για την αγορα της Τ.Α.Ε..

Η εταιρεια που διχασε τους Ελληνες περισσοτερο ισως απο καθε αλλη. Η εταιρεια που με τα σκανδαλα της και τις σπαταλες της εγινε το σημα της αποτυχιας του ελληνικου σοσιαλισμου. Αλλα και των ροζ σκανδαλων. Για ενα μεγαλο χρονικο διαστημα ηταν η κακια γειτονισσα του καθε Ελληνα. Ξεκινησε μικρα, ταπεινα στις 6 Απριλιου 1957 με μια απλη Ντακοτα κανοντας στην πτηση Αθηνα-Θεσσαλονικη. Σε τρια χρονια ειχε κανει το αλμα στην jet εποχη και μεσα στα επομενα 5 χρονια την ηξερε ολος ο πλανητης. Σε λιγοτερο απο 10 χρονια η παλαι ποτε Σταχτοπουτα και προβληματικη, φτωχη, ελληνοπουλα ειχε γινει μια φανταχτερη κοσμοπολιτισσα.

Ηταν η εταιρεια που εφερε τη δημοκρατια στην Ελλαδα μετα το πεσιμο της χουντας. Ηταν η εταιρεια που επενθυμιζε με το ονομα της την προελευση του μεγαλυτερου αθλητικου γεγονοτος της ανθρωποτητας. Η εταιρεια που οι περισσοτεροι απο εμας διαλεξαμε να κανουμε την πρωτη μας πτητικη εμπειρεια. Τα χρονια βεβαια περασαν. Τα χρωματα της Ολυμπιακης ξεθωριασαν. Η αιγλη εδωσε το ονομα της στα σκανδαλα. Η υπερηφανια στην ντροπη. Η χαρα για την πατριδα στα νευρα για την συμπεριφορα μερικων δημοσιων υπαλληλων. Ολα αυτα ειναι πλεον παρελθον. Τωρα ξεκιναει μια αλλη Ολυμπιακη, μια που ελπιζουμε να ειναι οπως ονειρευομασταν την παλια. Ολες οι θετικες αλλα και αρνητικες σκεψεις μας φευγουν αυτες τις τελευταιες ωρες ζωης της «παλιας» και μας γεμιζει καπου με πονο. Ακουω τη στιγμη που το γραφω το ATC του LGAV.. Ακουω τις τελευταιες επικοινωνιες πιλοτων της Ολυμπιακης και με σφιγγει η καρδια. Γιατι ξερω. Σε λιγο δεν θα υπαρχει η εταιρεια που μας διχασε, μας εφερε πιο κοντα, μας εκανε να αγαπησουμε τον αεροπορικο χωρο, μας εκανε να ειμαστε πιο περηφανοι η λιγοτερο. Η εταιρεια που συνδεαμε με την Ελλαδα δεν θα υπαρχει. Παλι φευγει ενα δακρυ. Δεν ειχα ποτε καποια σχεση εργασιακη με την ΟΑ. Ημουν συναισθηματικα δεμενος. Ηταν η εταιρεια με την οποια πεταξα για πρωτη φορα, οντας 40 ημερων απο την Γερμανια προς τα που; Την ΠΑΤΡΙΔΑ.. Ηταν και η πρωτη εταιρεια με την οποια εκανα την πρωτη πτηση μου οταν ενηλικιωθηκα. Ειμαι συναισθηματικα φορτωμενος και δεν με απασχολει τι θα σκεφτει καποιος. Και για μενα η ΟΑ ηταν ολα: απο το τελεια καλο εως το κακο και ασχημο. Και κυριως ενα στοιχειο, πως μπορει απο μια μεγαλη εταιρεια να γινει μικρη.

Αλλα και παλι. Τωρα θα παψουν οι κουβεντες για τα σκανδαλα για την «παλια» Ολυμπιακη. Οντως ειμαι περιεργος ποσο θα αντεξει ο νεοελληνας να βρει να γκρινιαξει και για τη «νεα» Ολυμπιακη. Τελος παντων. Ενα τεραστιας σημασιας κεφαλαιο κλεινει αποψε το βραδυ. Οχι κεφαλαιο.. Ενα βιβλιο κλεινει. Μια ζωη κλεινει και περναει στο επομενο σταδιο.. Και το δακρυ της αναμνησης αρνειται να κοπει... Οχι μονο σε μενα.

Ναι, θα μου λειψεις Ολυμπιακη!

ΝΑΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ

ΓΙΑΤΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

ΘΑ ΛΕΙΨΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ

ΙΣΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

ΠΟΥ ΤΗΝ ΖΗΣΑΜΕ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
ΠΑΘΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ΠΟΛΥ
ΚΑΙ
ΦΑΓΑΜΕ ΨΩΜΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ

ΑΝΤΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ

52 χρόνια μετά

Στις 6 Απριλίου 1957 ξεκίνησε μία ντακότα (DC3) από την Αθήνα και προσγειώθηκε στην Θεσσαλονίκη.

Έτσι ξεκίνησε η πλούσια ιστορία της Ολυ­μπιακής. Η εταιρεία σιγά-σιγά έγινε η εταιρεία των 5 ηπείρων, ένα ισχυρό BRAND ΝΑΜΕ στον χώρο των αερομεταφορών. Η εταιρεία του παγκόσμιου jet set η εταιρεία σύνδεσμος της Ελ­λάδας με τον απανταχού απόδημο ελληνισμό. Η εταιρεία τέλος πρότυπο σε θέματα ασφάλει­ας πτήσεων. Αυτά επί Ωνάση.

Μετά ήρθε το κράτος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η εταιρεία αποκτά μεν τον βαρύγδουπο τίτλο «Εθνικός Αε­ρομεταφορέας» αλλά ταυτόχρονα με τις διά­φορες κρατικές - κομματικές-παρεμβάσεις αρ­χίζει να χάνει γοργά την αίγλη και την αξιοπι­στία που μέχρι τότε διέθετε. Οι παροχές υπη­ρεσιών πέφτουν και οι vip επιβάτες την εγκατα­λείπουν. Η εταιρεία αλλάζει και γίνεται μία μέ­τρια εταιρεία που απευθύνεται κύρια στους ομογενείς και σε επιβάτες της τελευταίας στιγ­μής. Οι παρεμβάσεις συνεχίζονται και η Ο.Α κα­ταντάει Φιλιππινέζα της εκάστοτε κυβέρνησης. Χιλιάδες κομματικές προσλήψεις, η κακοδιαχεί­ριση και οι ρεμούλες, φέρνουν την εταιρεία σε θέση καταστροφής μη αναστρέψιμη.

Το... κράτος αδιαφορώντας εξακολουθεί να την εκμεταλλεύεται προσπαθώντας παράλληλα να κοροϊδέψει και την Ε.Ο.Κ για να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο.

Οι εργαζόμενοι από την άλλη μεριά έδειξαν να μην αντιλαμβάνονται την καταστροφή που ερχόταν και ουδέποτε παρουσίασαν ένα άλλο σχέδιο λειτουργίας της εταιρείας για να μπορέσουν να αντιπαρατεθούν σοβαρά με την κακο­διαχείριση και τον κομματισμού. Έφταναν κά­ποιες αυξήσεις οι οποίες τις περισσότερες φο­ρές επιβάρυναν την ήδη τραγική οικονομική κα­τάσταση της εταιρείας για να συμβιβαστούν και να σωπάσουν.

Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο σήμερα όπου η εταιρεία, διαλυμένη πια, ξαναπερνάει στα χέρια του ιδιώτη ο οποίος θα προσπαθήσει να την ξαναστήσει κόβοντας όμως όλες τις υπερατλαντικές γραμμές καθώς και την Ν. Αφρική. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που θα πληρώσουν το μεγαλύτερο τίμημα διότι θα κλη­θούν να υπογράψουν νέες συμβάσεις και χωρίς κανονισμό εργασίας. Βλέπετε όταν έπρεπε οι συνδικαλιστές να συζητήσουν με υπουργείο ή ιδιώτη για το μέλλον των εργαζομένων προτί­μησαν το εύκολο σύνθημα «ενιαία & δημόσια» και «δεν συζητάμε» παρ' όλο ότι ήξεραν ότι ήταν μονόδρομος ο διάλογος. Τώρα βρίσκονται οι πάντες μπροστά σε τετελεσμένο. Κάποιοι βέ­βαια από τους «επαναστάτες» ανακάλυψαν εκ των υστέρων τα καλά του διαλόγου τον οποίο όπως διαδίδεται ξεκίνησαν για να πετύχουν την πρόσληψη τους με παχυλούς μισθούς από τον «κακό ιδιώτη εργοδότη».

Βλέπετε το συνδικαλιστικό κίνημα βρίθει από περιπτώσεις όπου ξεπουλήθηκαν εργαζόμενοι στο βωμό των προσωπικών συμφερόντων κά­ποιων συνδικαλιστών. Στο σημείο αυτό θέλου­με να πούμε δύο πράγματα προς κάθε κατεύ­θυνση: Το Δ.Σ του συλλόγου συνταξιούχων που αριθμεί πάνω από 10.000 μέλη παρακολουθεί με προσοχή τα τεκταινόμενα τόσο στο γενικό­τερο συνδικαλιστικό κίνημα της Ο Α, όσο και στο διοικητικό κομμάτι της νέας εταιρείας.

Εάν χρειαστεί να παρέμβουμε θα το κάνουμε προς κάθε κατεύθυνση και ελπίζω να γίνομαι κατανοητός. Δεν είναι της παρούσης να γρα­φούν λεπτομέρειες αλλά θα έχουμε λόγο για ό,τι συμβεί από εδώ και πέρα, τόσο στην ΟΑ όσο και στα συνδικάτα της.

Εμείς δεν έχουμε ψευτο-διλήμματα και ....τα­μπού. Εάν η νέα διοίκηση ανεβάσει την εταιρεία και τους εργαζόμενους θα είμαστε οι πρώτοι που θα την χειροκροτήσουμε και θα την στηρίξουμε. Εάν κάποιοι συνδικαλιστές συνεχίζουν να παίζουν σε πολλά ταμπλό θα μας βρουν απέναντι τους. Τα παιχνίδια τέρμα. Η μέχρι σήμερα ιστορία μας άλλωστε εγγυάται την αξιοπιστία του Δ.Σ του συλλόγου καθώς και την αποτελεσματικότητα του.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Πρόεδρος Σ.Σ Ε.Α.Π.Α.Ε

Πηγή

Iουλιος - Αύγουστος 2009 Τα δικά μας φτερά